sábado, 21 de maio de 2016

Mireya Dieste. Uma carta desde Uruguai.

«Hemos quedado todos muy contentos con el regalo que tuvo Mireya en su último cumpleaños, co[mo] ella dice, de un piano que deja hecho un birria el vertical de su madre le regaló con tanto sacrificio! No hay sentimentalismo posible en este caso, y nos alegramos mucho. 
Estoy seguro que en su estado actual de madurez (y no hago cuenta de sus años), adelantará a pasos de gigante. Que estudie folklore americano, en especial de Brasil. Y hablaremos.»
Montevideo, 25 de Maio de 1941
Carta de Eduardo Dieste a Rafael Dieste.
Biblioteca Nacional de Uruguay Aceder

Eduardo Dieste Gonçalves (Rocha, Uruguai, 14 de novembro de 1881; Chile, 2 de setembro de 1954) casou em 12 de outubro de 1914 com Milka Isabel Fernández Leal (Salto,  Uruguai, 23 de dezembro de 1888; Montevideu, 7 de janeiro de 1962) com a que teve dois filhos, Mireya Magdalena Olegaria (1915-2015) e Juan Sebastián.
Quando Eduardo Dieste escreve esta carta dirigida ao seu irmão Rafael, Mireya, a grande pianista rianxeira, tinha 26 anos. O documento é de grande importância para os estudiosos dos Dieste e achega uma informação muito interessante sobre o nível como pianista que Mireya tinha alcançado na altura, assim como das grandes expectativas da sua família relativamente ao seu futuro como compositora. 

No nosso arquivo temos a partitura dum tango com o seu nome escrito a lápis.

Fondo Local de Música do Concello de R

Mireya foi, alem de grande pianista, musa para outros artistas como Eiroa ou Arturo Souto. Uma beleza, um exemplo de elegância e uma extraordinária mulher. 

Mireya Dieste
Pastel 1934
Arturo Souto
Museo Galego de Arte Contemporaneo Carlos Maside

Mireya Dieste
Mármore ca. 1934
Museo do Pobo Galego

Sem comentários:

Enviar um comentário